Zadaniem interpunkcji jest ułatwienie odbiorcom czytania oraz rozumienia tekstu. Znaki interpunkcyjne w szczególności są odpowiedzialne za nadanie wypowiedziom tonu emocjonalnego

Zastosowanie odpowiednich znaków w tekście porządkuje jego składnię a także pomaga wybrać właściwą intonację.

Rodzaje znaków interpunkcyjnych

Znaki interpunkcyjne są graficznym odzwierciedleniem mowy i intonacji. Dzięki nim w wiadomo, w którym miejscu należy zawiesić głos lub przywołać odpowiednie emocje.
W języku polskim wykorzystywanych jest dziesięć znaków interpunkcyjnych. Są to: kropka (.), przecinek (,),wielokropek (…) wykrzyknik (!), dwukropek (:), pytajnik (?), myślnik (—), średnik (;), nawias ( ) oraz cudzysłów („ ”).
Jakie są kategorie błędów interpunkcyjnych?

Do typowych błędów interpunkcyjnych zaliczamy:

  • zbędne użycie znaku interpunkcyjnego,
  • brak znaku interpunkcyjnego w miejscu, gdzie powinien się on znajdować,
  • użycie nieodpowiedniego znaku.

Kropka wyznacza koniec jednego zdania i początek drugiego. Jej brak sprawia, że tekst będzie dla odbiorcy niezrozumiały.

Z kolei zaś przecinek służy do rozdzielania poszczególnych fragmentów zdania. Często pojawiającym się w zdaniach pojedynczych błędem interpunkcyjnym jest oddzielenie przecinkiem liczebnika albo okolicznika. Przecinka nie należy również stawiać przed spójnikiem ani, poza sytuacją kiedy w zdaniu użyliśmy powtórzenia.

Kolejny znak interpunkcyjny to średnik. Rozdziela on fragmenty zdania, o mocy większej niż przecinek, ale mniejszej niż kropka. Błędem jest stawianie kropki lub przecinka w miejscu, w którym powinien znaleźć się średnik oraz niezastosowanie żadnego znaku interpunkcyjnego w miejscu, w którym powinien znajdować się średnik.

Znak zapytania nadaje zdaniu ton pytający. W tym przypadku najczęściej popełnianym błędem jest jego opuszczenie, przez co zdanie nabiera mocy twierdzącej.

Innym znakiem jest wykrzyknik służący do sygnalizowania emocji. Jego nadużywanie może jednak doprowadzić do tego, że odbiorca potraktuje wypowiedź jak rozkaz.

Dwukropek służy natomiast do wyliczania, wprowadzania wyjaśnień oraz nowych definicji. Często spotykanym w trakcie pisania błędem jest brak dwukropka podczas cytowania czyjejś wypowiedzi. Błędne jest także zastosowanie dwukropka w zdaniach, w których wyliczamy wyłącznie dwa elementy.

Zadaniem wielokropka, który zawsze powinien składać się z trzech kropek jest przede wszystkim zasygnalizowanie zawieszenia albo zmiany intonacji głosu w wypowiedzi. Błędem jest niezastosowanie tego znaku w sytuacji, gdy w cytowanej wypowiedzi pomijany jest jej fragment

Cudzysłów to znak interpunkcyjny służący do przytaczania czyjejś albo swojej wypowiedzi. Błędem jest w szczególności ujmowanie w cudzysłów związków frazeologicznych.

Nawias służy do wydzielenia części zdania, która najczęściej jest dopełnieniem zdania głównego. Zawsze składa się z nawiasu otwierającego i zamykającego.

Niezastosowanie którejś z części nawiasu jest błędem interpunkcyjnym, gdyż nie wiadomo gdzie zaczyna się lub kończy wtrącenie.